အရွင္မဟာကႆပ မေထရ္ျမတ္ဟာ ဓုတင္အရာမွာ ဧတဒဂ္ရတဲ့ တတိယ မဟာသာ၀ကႀကီးတစ္ပါး ျဖစ္ေတာ္မူ ပါ တယ္။ လြန္ေလျပီးေသာအခါ ကမၻတစ္သိန္းထက္က ဓုတင္အရာမွာ ဧတဒဂ္ရတဲ့ အရွင္မဟာနိသဘမေထရ္ကုိ ၾကည္ညုိ အား က်ကာ ပဒုမုတၱရ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ့ထံေတာ္မွာ ဆုထူးပန္ဆင္ခဲ့တာျဖစ္ျပီး ပါရမီေတာ္ေတြကို ထူးခ်ြန္ေျပာင္ေျမာက္စြာ ျဖည့္ ဆည္းေတာ္မူခဲ့တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
အရွင္မဟာကႆပမေထရဲ့ အတိတ္ဘာဇာတ္ေၾကာင္းနဲ႔ ပစၥဳပၸာန္ဘ၀ အခ်င္းအရာေတြဟာ အင္မတန္ ဆန္းၾကယ္ အံ့ၾသဖြယ္ေတြျဖစ္သလုိ လြန္စြာမွလည္း ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္လွပါတယ္။ အမရပူရ(ေတာင္ျမိဳ့) မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာ ဘိ၀ံသက " ျမန္မာျပည္က ေထရုပၸတၱိေတြဟာ လူလုိ မေရးၾကဘူး။ နတ္လုိ ေရးေနၾကတယ္။ ငါ့ကေတာ့ ငါရဲ့ေထရုပၸတၱိကုိ လူလုိပဲေရးမယ္"လုိ႔ တစ္ခ်ိန္က မိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ့ဖူးပါတယ္။အရွင္ မဟာကႆပမေထရ္ရဲ့ ေထရုပၸတၱိကုိ ေရးမယ္ဆုိရင္ေတာ့ "လူလုိ နတ္လုိသာမက ျဗဟၼာလုိ ေရးပါမွ"တိက်မွန္ကန္ျပည့္စုံႏုိင္မွာပါ။
undefined
အရွင္မဟာကႆပ မေထရ္ေလာင္းလ်ာဟာ ေနာက္ဆုံးဘ၀မွာ မဂဓတုိင္း၊ မဟာတိတၳ ပုဏားရြာ ကပိလပုဏား သူေဌးကေတာ္ႀကီးရဲ့သား လာျဖစ္ပါတယ္။ ပိပၸလိလလင္လုိ႔ အမည္တြင္ပါတယ္။ ပိပၸလိလုလင္ အရြယ္ေရာက္လာတဲ့အခါ မိဘေတြက အိမ္ေထာင္ျပဳဖုိ႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ တုိက္တြန္း ေတာင္းပန္ၾကပါတယ္။ ပိပၸလိိလုလင္ဟာ ျဗဟၼာ့ျပည္က စုေတလာခဲ့သူပီပီ အိမ္ေထာင္ မျပဳလုိဘဲ မိဘေတြ ကြယ္လြန္တဲ့အခါ ရဟန္းျပဳမယ္လုိ႔ သာသနာေဘတာ္ဘက္မွာ စိတ္ညြတ္သူ ျဖစ္ပါတယ္။
မိဘေတြက မျဖစ္မေန တုိက္တြန္းတဲ့အခါ နတ္မိမယ္လုိ အင္တန္လွပတဲ့ ေရႊစင္ရုပ္တစ္ခုကုိ သြန္းထုျပဳလုပ္ေစကာ "ဒီေရႊစင္ရုပ္ထုလုိ ေခ်ာေမာလွပတဲ့ မိန္းမပ်ိဳကုိရရင္အိမ္ယာတည္ေထာင္ လူ့ေဘာင္မွာ ေနပါ့မယ္လုိ႔"လုိ႔ စကားလမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မိဘေတြက ေရႊစင္ ရုပ္ထက္ လွပေခ်ာေမာတဲ့ မိန္းမပ်ိဳကုိ ရေအာင္ရွာေဖြလာႏုိင္တဲ့အခါ နည္းမ်ိဳစုံနဲ႔ ပ်က္ေအာင္ ႀကိဳးစားတဲ့ ေကာသိယပုဏားသူေဌးႀကီးရဲ့သမီး ဘဒၵါလိကာပိလာနီနဲ႔ လက္ထပ္ထိမ္းျမားရပါတယ္။
ထိမ္းျမားမဂၤလာျပဳျပီးတဲ့ေန့မွာပဲ သတုိ႔သားနဲ႔ သတုိ့သမီးတုိ႔ဟာ ပန္းကုံးတစ္ကုံးစီ အသင့္ယူ ေဆာင္လာခဲ့ျပီး၊ မိမိတုိ႔ရဲ့ နံေဘး အိပ္ရာအလယ္မွာခ်ထားကာ"ရာဂကုိ မထိစမ္း"လုိ႔ ကတိက၀တ္ျပဳ အိပ္စက္ၾကပါတယ္။ ပန္းကုံးေတြ မညွိဳးႏြမ္းသလုိ ပိပၸလိနဲ႔ ဘယ္ဘဒၵါတုိ႔ဟာလည္း အျမဲတေစ ေမာင္ရင္းႏွမလုိ ျဖဴစင္စြာ အတူေနထုိင္သြားႏုိင္ၾကပါတယ္။
မိဘေတြနဲ႔ အတူေနစဥ္က စီးပြားေရး ႀကီးပြါးေရး၊ လူမႈေရးေတြကုိ စိတ္မ၀င္စားခဲ့တဲ့ ပိပၸလိတုိ႔ ဟာ မိဘေတြ ကြယ္လြန္သြားခ်ိန္မွာ မိဘလက္ငုတ္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကုိ ႀကီးၾကပ္ စီမံရပါေတာ့တယ္။ ပိပၸလိသူေ႒းသားရဲ့ ခ်မ္းသာႀကြယ္၀မႈဟာ လြန္စြာႀကီးက်ယ္ မ်ားေျမာင္လွပါတယ္။ ေငြေၾကး တန္ဖုိး ေရႊဒဂၤါး ရွစ္ဆယ္ခုႏွစ္ကုေဋရွိျပီး တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ေရခ်ိဳးရာ မ်က္ႏွာသစ္ရာ ကုိယ္လက္သန္႔ စင္ရာမွာ အသုံးျပဳျပီး စြန္႔ပစ္တဲ့ ေရႊမႈန္ေတြကုိပဲ စုေဆာင္းထားရင္ ေျခာက္ျပည္သားခန္႔ရွိပါတယ္။
စက္ယႏၱရား အသင့္တပ္ဆင္ျပီး တစ္ဖက္ဆည္ကန္ႀကီးေပါင္း အလုံး ၆၀ ပုိင္ဆုိင္ကာ လယ္ယာ လုပ္ခင္း ေျမ အက်ယ္အ၀န္းက ၁၂ ယူဇနာ (မုိင္တစ္ရာ)က်ယ္၀န္းပါတယ္။ အလုပ္သမားတုိ႔ေနရာ ရြာႀကီး ၁၄ရြာနဲ႔ ဆင္တပ္၊ ျမင္းတပ္၊ ရတားတပ္ေပါင္း ၄၂ ခုလည္း ပုိင္ဆုိင္ၾကပါတယ္။
ပိပၸလိစးေ႒းႀကီးဟာ တစ္ေန႔ေတာ့လုပ္ခင္းလယ္တစ္ခုကုိ ၾကည့္ရႈစီမံေနတုန္း လယ္ကြက္ အတြင္းက တီေကာင္ပုိး ေကာင္ေတြကုိ ထုိးသုတ္စားေသာက္ေနၾကတဲ့ က်ီးငွက္ေတြရဲ့ အကုသိုလ္ အမႈကုိ ေတြ႔ျမင္ျပီး အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းျပဳမႈရဲ့ မစင္ၾကယ္မႈကုိ ထိတ္လန္႔ကာ ေတာထြက္ရဟန္း ျပဳဖုိ႔ဆုံးျုဖတ္လုိက္ပါတယ္။
ဘဒၵါကာိလာနီသူေဌးကေတာ္လည္း ေနပူလွန္းထားတဲ့ ႏွမ္းခင္းေတြကုိ လွည့္လည္ၾကည့္ရႈ ေနခုိက္ နွမ္းပုိးေတြကုိ ထုိးဆိတ္စားေသာက္ေနတဲ့ ငွက္ငယ္ေတြရဲ့ အကုသိုလ္အမႈကုိ ေတြ႔ျမင္ျပီး အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းျပဳမႈရဲ့ မစင္ၾကယ္မႈကုိ တိတ္လန္႔ကာ ေတာထြက္ရဟန္းျပဳဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္ ပါတယ္။
ပိပၸလိသူေဌးႀကီးနဲ႔ သူေဌးကေတာ္ ဘဒၵါကာပိလာနီတုိ႔ဟာ အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ အခ်င္းခ်င္း တုိင္ပင္ေျပာဆုိျပီး တစ္ေယာက္၇ဲ့ ဆံပင္ကုိ တစ္ေယာက္ခ်ေပးကာ သကၤန္း၊ သပိတ္ စတဲ့ ပရိကၡရာ ေတြ ၀တ္ရုံျပီး "ေလာကမွာ အပူေဇာ္အထူးကုိ ခံေတာ္မူထုိက္တဲ့ ရဟႏၱာ သခင္အရွင္ျမတ္ေတြကုိ ရည္စူးျပီး တပည့္ေတာ္တုိ႔ရဲ့ ရဟန္းျပဳျခင္းသည္ ျဖစ္ပါ၏"လုိ႔ ႏႈတ္ျမြတ္ဆုိကာ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကုိမွ အသိမေပးဘဲ စည္းစိန္ခ်မ္းသာအားလုံးကုိ လုံး၀မငဲ့မကြက္ ေတာထြက္ေတာ္မူခဲ့ၾကပါတယ္။ လမ္းမွာ ေတြ႔ရွိမွတ္မိလုိ႔ ငိုယုိတားဆီးၾကတဲ့ ေက်းကြ်န္အလုပ္သမားေတြကုိလည္း အားလုံးကုိ ကြ်န္ အျဖစ္မွ လြတ္ေျမာက္ခြင့္ေပးေၾကာင္း ေျပာျပကာ စြန္႔ခြာေတာ္မူခဲ့ၾကပါတယ္။
ရဟန္းျပဳျပီးတဲ့ေနာက္ အတူတူသြားလာဖုိ႔ မသင့္ေတာ္တာကုိ ေတြးမိတဲ့ ပိပၸလိ မေထရ္ျမတ္ဟာ လမ္းဆုံတစ္ခုမွာ ရပ္တတ္ပေတာ္မူကာ "အုိ ဘဒၵါေထရီ… သင္လုိ လွပတဲ့ အမ်ိဳး သမီးတစ္ေယာက္ ငါ့ေနာက္က လုိက္ပါေနတာကုိ ျမင္ၾကရင္ ဒီႏွစ္ေယာက္ဟာ ရဟန္းျပဳျပီးတာ ေတာင္မွ မခြဲႏုိင္ မခြာရက္ ျဖစ္ေနၾကတယ္လုိ႔ မသိမလိမၼာသူေတြ ငါ့တုိ႔အေပၚ ျပစ္မ်ားကာ ငရဲေရာက္ ဖြယ္ရွိေနၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလမ္းႏွစ္မႊာမွာ သင္လုိရာ ယူပါေလ။ ငါ့ကေတာ့ သင္မသြားတဲ့ တျခား လမ္းကေန ၾကြေတာ့မယ္"လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။
အဲဒီအခါ ဘဒၵါေထရီဟာ ပိပၸလိမေထရ္ကုိ သုံးႀကိမ္သုံးခါ လကၤ်ာရစ္လွည့္လည္ကာ ေရွ့ ေနာက္ ၀ဲယာ ေလးဌာနမွ ထိျခင္းငါးပါးနဲ႔ ရုိေသျမတ္ႏုိး ရွိခုိးျပီး "အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ရဲ့ ကမၻာတစ္သိန္းထက္က ျပဳခဲ့ၾကတဲ့ ခ်စ္ကြ်မ္း၀င္မႈဟာ ဒီေန႔ဒီေနရာမွာ ျပတ္စဲ ခ်ဳပ္ဆုံး နိဂုံးေရာက္ပါျပီ။ အရွင္ဘုရားတုိ႔ဟာ ေယာကၤ်ားသူျမတ္ လကၤ်ာဇာတ္ ရွိသူေတြျဖစ္တာမုိ႔ လကၤ်ာလမ္းက ၾကြျမန္းေတာ္မူပါ။ တပည့္ေတာ္ကေတာ့ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္သူ ပီပီ လက္၀ဲလမ္းကပဲ ေလွ်ာက္လွမ္းပါ့မယ္လုိ႔ ေလွ်ာက္ထားကာ လမ္းခြဲေတာ္မူလုိက္ၾကပါတယ္။
အဲဒီအခါ မဟာပထ၀ီေျမႀကီးဟာ "ငါဟာ စၾကာ၀ဠာေတာင္၊ျမင္းမုိရ္ေတာင္ေတြကုိ ထမ္း ေဆာင္ထားတာ ႏုိင္ေပမယ့္ ဒီအရွင္ျမတ္ႏွစ္ဦးရဲ့ ဂုဏ္ေက်းဇူးျမင့္ျမတ္မႈေတြကိုေတာ့ ေဆာင္ထား ထမ္းထားဖုိ႔ မစြမ္းႏုိင္ေတာ့ပါဘူး"လုိ႔ ႏႈတ္ျမြတ္ျပီး ေျပာဆုိ သေယာင္ ပဲ့တင္သံႀကီး ျမည္ဟည္းကာ သည္းထန္စြာ တုန္လႈပ္ပါတယ္။ ေကာင္းကင္ျပင္ဟာလည္း မုိးႀကိဳးမုန္တုိင္း က်သည့္ပမာ က်ယ္ေလာင္စြာ တစ္ခ်ဳန္းျမည္တမ္းပါတယ္။ သူေတာ္ေကာင္းေတြရဲ့ နွလုံးသားဆုိတာ သက္ရွိပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ့ ျမတ္ႏုိးတန္ဖုိး ထားမႈကုိလည္း ခံယူရျမဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အရွင္မဟာကႆပမေထရ္ရဲ့ ေတာထြက္ေတာ္မူပုံဟာ အံ့ၾသၾကည္ညုိဖြယ္ရေကာင္းသလုိ ရွင္ေတာ္ဘုရားထံ ေရာက္ရွိလာပုံဟာလည္း အင္မတန္ ၾကည္နူးၾကည္ညုိဖြယ္ရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ေျမတုန္လႈပ္ျခင္းရဲ့ အေၾကာင္းရင္းကုိ သိေတာ္မူတဲ့ ရွင္ေတာ္ဘုရားဟာ လာျခင္းေကာင္းတဲ့ တပည့္ႀကီးကုိ ခ်ီးေျမွာက္ႀကိဳဆုိတဲ့အေနနဲ႔ ရာဇျဂုိဟ္ျပည္နဲ႔ နာလႏၵာျမိဳ႔ အၾကား ဗဟုပုတၱက ေညာင္ပင္းရင္းအထိ ၃-ဂါ၀ုတ္ခရီးကုိ တစ္ပါးတည္း ၾကြေရာက္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ လကၡဏာေတာ္ ႀကီးငယ္ ေရာင္ျခည္ေတာ္ေျခာက္သြယ္တုိ႔နဲ႔ တင့္ေတယ္သပၸယ္စြာ ေညာင္ပင္ရင္းမွာ ထုိင္ေနေတာ္ မူတဲ့ ရွင္ေတာ္ဘုရားကုိ ဖူးေတြ႔ရတယ္ ဆုိရင္ပဲ" ဒီအရွင္ျမ္ဟာ ငါ့ရဲ့ ဆရာျမတ္စြာဘုရားျဖစ္တယ္။ ငါဟာ ဒီရွင္ေတာ္ဘုရားကုိ ရည္မွန္းျပီး ရဟန္းျပဳလာခဲ့တာျဖစ္တယ္"လုိ႔ အားရ၀မ္းသာ စျပီးဖူးေတြ႔ ရရာ အေ၀းအရပ္က တစ္ႀကိမ္၊ မနီးမေ၀းအရပ္က တစ္ႀကိမ္၊ အနီးအပါး အရပ္က တစ္ႀကိမ္ သုံးႀကိမ္ သုံးခါ ရုိေသျမတ္ႏုိးစြာ ရွိခုိးျပီး "ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ရွင္ေတာ္ဘုရားဟာ တပည့္ေတာ္ရဲ့ ဆရာအစစ္ ျဖစ္ေတာ္မူပါတယ္။ တပည့္ေတာ္ဟာ ရွင္ေတာ္ဘုရားရဲ့ တပည့္သာ၀ကပါ အရွင္ဘုရား"လုိ႔ သုံးႀကိမ္တုိင္ ႏႈတ္မွ ျမြတ္ဆုိကာ ရွင္ေတာ္ဘုရားရဲ့ တပည့္အျဖစ္ကုိ ခံယူေတာ္မူပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ရွင္ေတာ္ဘုရားက "ခ်စ္သားကႆပ သင့္လုိ ဂုဏ္ႀကီးမားတဲ့ သူေတာ္ေကာင္း ႏွလုံးသားရွိတဲ့ သူရဲ့ အခုလုိ အလြန္အမင္းရုိေသျခင္းကုိ ငါဘုရားရဲ့ ေနရာမွာ သာသနာေတာ္ျပင္ပက ဆရာတစ္ဦးဦးရွိေနမယ္ဆုိရင္ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ရဲ့ ဦးေခါင္းဟာ တစ္ခဏခ်င္း လည္ပင္းက ျပတ္က်ျပီး ခုႏွစ္မြာ ကြဲသြားမွာပဲ။ တကယ္လုိ႔ ဒီလုိ ရုိေသမႈမ်ိဳး ျမင္းမုိရ္ေတာင္ကုိ ျပဳမိရင္ ျမင္းမုိရ္ေတာင္ႀကီးဟာ က်ီးႏႈတ္သီးနဲ႔ ထုိးဆြခံရတဲ့ မုန္ညွက္ခုိင္ဆုပ္လုိ ဖရုိဖရဲ ျပိဳကြဲပ်က္စီးသြားမွာပဲ။ ဒါေပမယ့္ သင္ခ်စ္သားရဲ့ ယခုလုိ ရုိေသမႈဟာ ငါဘုရားကုိေတာ့ ေမြးညွင္းတစ္ပင္ လႈပ္ရွားေအာင္ေတာင္ မစြမ္း ေဆာင္ႏုိင္ပါဘူး။ ကဲ…. ခ်စ္သား ကႆပ ထုိင္ေတာ့၊ သင္ခ်စ္သားအား ငါဘုရား အေမြေပးေတာ္မူ မယ္"လုိ႔ မိန္႔ဆုိေတာ္မူကာ ၾသ၀ါဒစကား ၃ခြန္းျမြတ္ၾကားေတာ္မူပါတယ္။ အဲဒီလုိ အဆုံးအမ ၾသ၀ါဒ ေပးေတာ္မူုျခင္းဟာ အရွင္မဟာကႆပ အတြက္ ရွင္ျပဳျခင္း၊ ရဟန္းခံျခင္းကိစၥကုိ ျပီးစီးေစပါတယ္။ အဲဒီလုိရဟန္ဒးခံျခင္းမ်ိဳးကုိ"ၾသ၀ါဒ ပဋိဂၢဟဏဥပသမၸဒါ"လုိ႔ေခၚပါတယ္။ သာသနာေတာ္မွာ အရွင္မဟာကႆပတစ္ပါးတည္း သာ ဒီလုိရဟန္းခံျခင္းမ်ိဳးကုိ ရေတာ္မူႏုိင္ခဲ့တာပါ။
ကႆပဆုိတာ ပိပၸလိသူေဌးသားရဲ့ ေဆြစဥ္မ်ိဳးဆက္ အႏြယ္နာမည္ျဖစ္ျပီး၊ `မဟာ´ကေတာ့ တျခား ကႆပေတြထက္ ႀကီးျမတ္လုိ႔ ထည့္ေခၚတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရွင္ေတာ္ဘုရားဟာ အရွင္ မဟာကႆပမေထရ္ကုိ ၾသ၀ါဒအေမြေပးျပီး ရဟန္းအျဖစ္ ခ်ီးေျမွာက္ရုံသာမက ဒုကုဋ္သကၤန္းခ်င္း လဲလွယ္၀တ္ရုံေတာ္မူျခင္းနဲ႔လည္း ကုိယ္ေတာ္အရာမွာထားျပီး ေျမွာက္စားေတာ္ မူခဲ့ပါတယ္။ ဒီလုိ ခ်ီးေျမွာက္ေတာ္မစာတာဟာ "အရွင္မဟာကႆပဟာ သက္ေတာ္ ၁၂၀-ရွည္ေတာ္မူလိမ့္မယ္။ ငါဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံျပီးတဲ့ေနာက္ ေလးလေျမာက္မွာ ငါဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တဲ့ ဓမၼ ၀ိနယ ၂-ပါးကုိ ပထမဆုံး သံဃာယနာတင္ျပီး သာသနာေတာ္ကုိ နွစ္ေပါင္း ၅၀၀၀ ၾကာျမင့္စြာတည္ေအာင္ စြမ္းစြမ္းတမံ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္မယ့္ သာသနာ့အာဇာနည္ ပုဂၢိဳလ္ထူး ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ျဖစ္တယ္ဆုိတာကုိ ရွင္ေတာ္ဘုရားက အနာဂတံသဉာဏ္နဲ႔ ျမင္ေတာ္မူလုိ႔သာျဖစ္ပါတယ္။
အရွင္မဟာကႆပမေထရ္ဟာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ့ သူမတူေအာင္ ခ်ီးျမွင့္ေျမွာက္စားေတာ္မူ ျခင္းကုိ ခံယူရရွိေပမယ့္ စိတ္ႀကီး၀္မႈ တစုိးတစိမွ် ရွိေတာ္မမူဘဲ၊ ရွင္ေတာ္ဘုရားရဲ့ ထံေတာ္မွာတင္ ဓုတင္-၁၃ ပါးကုိ ခံယူေဆာက္တည္ျပီး ရဟန္းတရားကုိ ႀကိုးစားအားထုတ္ရာ ပုထုဇဥ္အျဖစ္နဲ႔ ၇-ရက္မွ် ေနျပီး ၈-ရက္ေျမာက္ေန႔မွာ ရဟႏၱာျဖစ္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ကုိယ္တုိင္က ဓုတင္ေဆာင္ မေထရ္ ျဖစ္တာနဲ႔အညီ ဓုတင္ေဆာင္ႏုိင္ူေတြကုိသာ ရွင္ရဟန္းျပဳေပးျပီး တပည့္တပန္းအျဖစ္ လက္ခံေတာ္ မူပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လည္း ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ရွင္ေတာ္ဘုရားက "ရဟန္းတုိ႔.. ကိေလသာကုိ ခါတြက္ေၾကာင္း ေကာင္းျမတ္တဲ့ ဓုတင္ပဋိပတ္အက်င့္ျမတ္ကုိ ကုိယ္တုိင္လည္း က်င့္သုံး သူတစ္ပါး ကုိလည္း ေဟာၾကားျပသ ဆုိဆုံးမၾကတဲ့ ငါဘုရားရဲ့ တပည့္သားရဟန္းေတြထဲမွာ မဟာကႆပ မေထရ္ဟာ အသာဆုံး၊ အျမတ္ဆုံးပဲ"လုိ႔ ဓုတင္အရာမွာ ဧတဒဂ္ဘြဲ႔ထူး ေပးေတာ္မူခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
အရွင္မဟာကပႆပမေထရ္ဟာ အမ်ိဳးျမတ္သူ ပညာတတ္သူ၊ ဥစၥေပါသူ၊ ရုပ္ေခ်ာသူ၊ ဧတဒဂ္ဘြဲ႔ရ၊ တတိယမဟာသာ၀က ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္ႀကီးတစ္ပါး ျဖစ္ေတာ္မူပါတယ္။ ရဟႏၱာျဖစ္ ေတာ္မူျပီးတဲ့ေနာက္ မေထရ္ျမတ္ႀကီးဟာ မိမိေလာက္ ကံမေကာင္းလွတဲ့ အထူးအားျဖင့္ ဆင္းရဲသား ေက်ာမြဲလူတန္းစားေတြကုိ သနားေစာင့္ေရွာက္ ခ်ီးေျမွာက္ေတာ္မူ တတ္ပါတယ္။ကုိယ္ေတာ္တုိင္က ရတတ္သမွ် ဆြမ္း၊သကၤန္း၊ေက်ာင္း၊ ေဆး ပစၥည္းေလးပါးနဲ႔ ေရာင့္ရဲေတာ္မူတတ္တဲ့အျပင္ ကံနိမ့္သူ ဆင္းရဲသားေတြကုိ ကံျမွင့္ေပးလုိတဲ့ ေစတနာကရုဏာေၾကာင့္ အရွင္မဟာကႆပမေထရ္ဟာ ဆင္းရဲသားရပ္ကြက္ေတြ မွာပဲ ဆြမ္းခံလွည့္လည္ေတာ္မူေလ့ရွိပါတယ္။
တစ္ေန႔မွာ အရွင္မဟာကႆပမေထရ္ဟာ ေတာင္ေပၚေက်ာင္းက ဆင္းသက္လာျပီး ဆင္းရဲသားရပ္ကြက္တစ္ခုမွာ ဆြမ္းခံ၀င္ေတာ္မူပါတယ္ ျပတ္က်လုနီးပါး ေသြးျပည္စားထားတဲ့ လက္ေခ်ာင္းပုိင္ရွင္ အမ်ိဳးသားဟာ တစ္လုပ္စာ ဆြမ္းေလာင္းလွဴတဲ့အခါ ဆြမ္းနဲ႔အတူ လက္တစ္ ေခ်ာင္း သပိတ္ထဲ ျပတ္ပါသြားပါတယ္။ အရွင္မဟာကႆပမေထရ္ဟာ ပါလာတဲ့ လက္ေခ်ာင္းျပတ္ ကေလးကုိ အသာဖယ္ထားျပီး အဲဒိဆြမ္းကုိ ရြံရွာစက္ဆုပ္ျခင္း အလ်ဥ္းမရွိဘဲ ဘုဥ္းေပးေတာ္မူပါ တယ္။ ကာယဂတာသတိနဲအတူ ကရုဏာတရားနဲ႔ ထုံမႊမ္းထားေတာ္မူတဲ့ မေထရ္ျမတ္ႀကီးရဲ့ ႏွလုံး သားေတာ္ဟာ အင္မတန္ အံ့ခ်ီးဖုိ႔ ေကာင္းပါတယ္။
အရွင္မဟာကႆပမေထရ္ဟာ ရံဖန္ရံခါ နိေရာဓသမာပတ္ ၀င္စားေတာ္မူျပီး၊ သမာပတ္မွ ထေတာ္မူတဲ့အခါ "ဒီကေန႔မွာပဲ ဆင္းရဲသားတစ္ဦးဦးဟာ စစ္သူႀကီးရာထူးကုိေသာ္လည္းေကာင္း၊ သူေဌးႀကီးရာထူးကုိေသာ္လည္းေကာင္း ရပါေစ" ဆုိတဲ့ နွလုံးသြင္းနဲ႔ ရပ္ကြက္ထဲမွာ အဆင္းရဲဆုံး မိသားစုထံကုိ ၀င္ေရာက္ဆြမ္းခံျခင္းျဖင့္ ခ်ီးေျမွာက္ေတာ္မူတတ္ပါတယ္။ အရွင္ျမတ္ရဲ့ ခ်ီးေျမွာက္မႈ ေၾကာင့္ စစ္သူႀကီးနဲ႔ သူေဌးရာထူး ရတဲ့သူေတြ မရွားလွသလုိ နတ္ျပည္ေရာက္တဲ့ နတ္သား နတ္သမီး ေတြကလည္း လြန္စာေပါမ်ားလွပါတယ္။
ဒီလိုသတင္းႀကီးမႈေၾကာင့္လည္း တစ္ေန႔မွာ တာ၀တိ ံသာက နတ္သမီးငါးရာဟာ ဆြမ္းအုပ္ ကုိယ္စီကုိင္ကာ အရွင္ျမတ္ ဆြမ္းခံၾကြေတာ္မူမယ့္ လမ္းမမွာ တန္းစီကာ ေစာင့္ဆုိင္းေနၾကပါတယ္။ အရွင္မဟာကႆပမေထရ္ဟာ နတ္သမီးမွန္း သိတာနဲ႔ လက္ခံေတာ္မမူဘဲ "ဆင္းရဲသားေတြရဲ့ ေ၀စုကုိ လူမယူၾကနဲ႔"လုိ႔ ျပစ္တင္ေမာင္းမဲကာ ႏွင္ထုတ္ေတာ္မူပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သိၾကားမင္းနဲ႔ သုဇာတာမိဖုရားတုိ႔ရဲ့ ဆင္းရဲသား အဘုိးအုိ လင္မယား ဟန္ေဆာင္ကာ ေလာင္းလႈတဲ့ ဆြမ္းကုိေတာ့ အရွင္မဟာကႆပမေထရ္ ခံယူရဖူးပါတယ္။ အရွင္ျမတ္ဟာ သိေတာ္မူတာနဲ႔ခ်က္ခ်င္း"ဆင္းရဲသားေတြရဲ့ ေ၀စုကုိ မခုိးယူဖုိ႔နဲ႔၊ ေနာင္ကုိ ဒီလုိမသမာမႈမ်ိဳး မျပဳလုပ္ဖုိ႔ "သိၾကားမင္းကုိ သတိေပး ဆုံးမ ေတာ္မူပါတယ္။ သိၾကားမင္းကေတာ့ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔အႀကံ ေအာင္ျမင္သြားတာမုိ႔ "အရွင္မဟာ ကႆပမေထရ္ျမတ္ထံေတာမွာ ေကာင္းမႈျပဳခြင့္ရေပျပီ"လုိ႔ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ လက္သီး လက္ေမာင္းတန္းကာ နတ္ျပည္ကုိ ျပန္သြားပါတယ္။
ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွလုိ႔ မ်က္နွာငယ္ၾကရတဲ့ ဆင္းရဲသားလူမြဲေတြကုိ တကူးတက ေရြး ခ်ယ္ျပီး သနားေစာင့္ေရွာက္ ခ်ီးေျမွာက္ေတာ္မူတတ္တဲ့ အရွင္ျမတ္ရဲ့ အေလ့အက်င့္ေတာ္ဟာ လြန္စြာမွ ခ်စ္ၾကည္ညုိဖြယ္ ေကာင္းသလုိ ေနာက္ေနာင္ သူေတာ္ေကာင္းေတြအဖုိ႔လည္း အတုယူ လုိက္နာဖုိ႔ စံျပနမူနာေကာင္းတစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ " ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ဟာ သိကၡာရွိျပီး တကယ္ေလးစားေလာက္တဲ့ သူေတာ္ေကာင္းႏွလုံးသားရွိသူ ဟုတ္ မဟုတ္ အကဲျဖတ္ခ်င္ရင္ အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္ဟာ သူေလာက္ ကံမေကာင္းတဲ့သူေတြကုိ ဘယ္လုိပုံစံနဲ႔ ဆက္ဆံသလဲဆုိတဲ့ အခ်က္နဲ႔ အကဲခတ္ ဆုံးျဖတ္ႏုိင္ပါတယ္"လုိ႔ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ရဲ့ ဆုိမိန္႔ခ်က္ကုိ ဖတ္ရဖူးပါတယ္။
ေလ်ာ္ကန္သင့္ျမတ္လွတဲ့ သူရဲ့ ဆုိမိန္႔ခ်က္ နိဂုံးစကားေလးနဲ႔ပဲ အင္မတန္ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္ ေတာ္မူလွတဲ့ ဓုတင္အရာမွာ ဧတဒဂ္ရ တတိယမဟာသာ၀က သက္ေတာ္ရွည္ "အရွင္မဟာကႆပ မေထရ္ျမတ္ႀကီးရဲ့ သူေတာ္ေကာင္းႏွလုံးသား"ကုိ ရုိေသျမတ္ႏုိး လက္စုံမုိး၍ ရွိခုိးပူေဇာ္လုိက္ပါတယ္။
က်မ္းကုိး
No comments:
Post a Comment