နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ

ရတနသုတ္

၁။ ပဏိဓာနေတာ ပ႒ာယ တထာဂတႆ ဒသ ပါရမိေယာ, ဒသ ဥပပါရမိ- ေယာ, ဒသပရမတၳပါရမိ ေယာတိ သမတၱႎသပါရမိေယာ ,ပဥၥ မဟာပရိစၥာေဂ, ေလာကတၳစရိယံ ဉာတတၳစရိယံ ဗုဒၶတၳစရိယႏၲိ တိေႆာ စရိယာေယာ, ပစၧိမဘေဝ ဂဗၻေဝါကၠႏၲႎ, ဇာတႎ, အဘိနိကၡမနံ,ပဓာနစရိယံ, ေဗာဓိပလႅေကၤ မာရဝိဇယံ, သဗၺၫုတညာဏပၸဋိေဝဓံ, ဓမၼစကၠပၸဝတၱနံ, နဝ ေလာကုတၱရဓေမၼ- တိ သေဗၺပိ, ေမ ဗုဒၶဂုေဏ အာဝေဇၨတြာ ေဝသာလိယာ တီသု ပါကာရႏၲေရသု တိယာမရတၱႎ ပရိတၱံကေရာေႏၲာ အာယသၼာ အာနႏၵေတၳေရာ ဝိယ ကာ႐ုညစိတၱံ ဥပ႒ေပတြာ-

၂။ ေကာဋီသတသဟေႆသု၊ စကၠဝါေဠသု ေဒဝတာ။

ယႆာ'ဏံ ပဋိဂၢဏွႏၲိ၊ ယဥၥ ေဝသာလိယာ ပုေရ။

၃။ ေရာဂါမႏုႆဒုဗိၻကၡ၊ သမၻဴတံ တိဝိဓံ ဘယံ။

ခိပၸ'မႏၲရဓာေပသိ၊ ပရိတၱံ တံ ဘဏာမ ေဟ။၄။ ယာနီဓ ဘူတာနိ သမာဂတာနိ၊ ဘုမၼာနိ ဝါ ယာနိ ဝအႏၲလိေကၡ။သေဗၺဝ ဘူတာ သုမနာ ဘဝႏၲဳ၊ အေထာပိ သကၠစၥ သုဏႏၲဳ ဘာသိတံ။၅။ တသၼာ ဟိ ဘူတာ နိသာေမထ သေဗၺ၊ေမတၱံ ကေရာထ မာႏုသိယာ ပဇာယ။ဒိဝါ စ ရေတၱာ စ ဟရႏၲိ ေယ ဗလႎ၊တသၼာ ဟိ ေန ရကၡထ အပၸမတၱာ။၆။ ယံကိဥၥိ ဝိတၱံ ဣဓ ဝါ ဟုရံ ဝါ၊ သေဂၢသု ဝါ ယံ ရတနံ ပဏီတံ။နေနာ သမံ အတၴိ တထာဂေတန၊ ဣဒမၸိ ဗုေဒၶ ရတနံ ပဏီတံ။ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။၇။ ခယံ ဝိရာဂံ အမတံ ပဏီတံ၊ ယဒဇၥၽဂါ သက်မုနီ သမာဟိေတာ။န ေတန ဓေမၼန သမတၴိ ကိဥၥိ၊ ဣဒမၸိ ဓေမၼ ရတနံ ပဏီတံ။ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။၈။ ယံ ဗုဒၶေသေ႒ာ ပရိဝဏၰယီ သုစႎ၊ သမာဓိ' မာနႏၲရိက'ည' မာဟု။သမာဓိနာ ေတန သေမာ န ဝိဇၨတိ၊ ဣဒမၸိ ဓေမၼ ရတနံ ပဏီတံ။ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။၈။ ယံ ဗုဒၶေသေ႒ာ ပရိဝဏၰယီ သုစႎ၊ သမာဓိ' မာနႏၲရိက'ည' မာဟု။သမာဓိနာ ေတန သေမာ န ဝိဇၨတိ၊ ဣဒမၸိ ဓေမၼ ရတနံ ပဏီတံ။ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။၉။ ေယ ပုဂၢလာ အ႒သတံ ပသတၳာ၊ စတၱာရိ ဧတာနိ ယုဂါနိ ေဟာႏၲိ။ေတ ဒကၡိေဏယ်ာ သုဂတႆ သာဝကာ၊ ဧေတသု ဒိႏၷာနိ မဟပၹလာနိ။ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊ ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။၁ဝ။ ေယ သုပၸယုတၱာ မနသာ ဒေဠွန၊နိကၠာမိေနာ ေဂါတမသာသနမွိ။ေတ ပတၱိပတၱာ အမတံ ဝိဂယွ၊ လဒၶါ မုဓာ နိဗၺဳတႎ ဘုဥၨမာနာ။ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊ ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။၁၁။ ယထိႏၵခီေလာ ပထဝိႆိေတာ သိယာ၊ စတုဗၻိ ဝါေတဟိ အသမၸကမၸိေယာ။တထူပမံ သပၸဳရိသံ ဝဒါမိ၊ ေယာ အရိယသစၥာနိ အေဝစၥ ပႆတိ။ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊ ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။၂။ ေယ အရိယသစၥာနိ ဝိဘာဝယႏၲိ၊ ဂမၻီရပေညန သုေဒသိတာနိ။ကိဥၥာပိ ေတ ေဟာႏၲိ ဘုသံ ပမတၱာ၊ န ေတ ဘဝံ အ႒မ'မာဒိယႏၲိ။ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊ ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။၁၃။ သဟာဝ'ႆ ဒႆနသမၸဒါယ၊ တယ'ႆု ဓမၼာ ဇဟိတာ ဘဝႏၲိ။

သကၠာယဒိ႒ိ ဝိစိကိစၧိတဥၥ၊ သီလဗၺတံ ဝါပိ ယဒတၳိ ကိဥၥိ။၁၄။ စတူဟပါေယဟိ စ ဝိပၸမုေတၱာ၊ ဆစၥာဘိဌာနာနိ အဘဗၺ ကာတံု။ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊ ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။၁၅။ ကိဥၥာပိ ေသာ ကမၼ ကေရာတိ ပါပကံ၊ ကာေယန ဝါစာ ဥဒ ေစတသာ ဝါ။အဘဗၺ ေသာ တႆ ပဋိစၧဒါယ၊ အဘဗၺတာ ဒိ႒ပဒႆ ဝုတၱာ။ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊ ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။၁၆။ ဝနပၸဂုေမၺ ယထာ ဖုႆိတေဂၢ၊ ဂိမွာန မာေသ ပဌမသၼႎိဂိေမွ။တထူပမံ ဓမၼဝရံ အေဒသယိ၊ နိဗၺာနဂါမႎ ပရမံ ဟိတာယ။ဣဒမၸိ ဗုေဒၶ ရတနံ ပဏီတံ၊ ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။၁၇။ ဝေရာ ဝရၫူ ဝရေဒါ ဝရာဟေရာ၊ အႏုတၱေရာ ဓမၼဝရံ အေဒသယိ။ဣဒမၸိ ဗုေဒၶ ရတနံ ပဏီတံ၊ ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။၁၈။ ခီဏံ ပုရာဏံ နဝ နတၴိ သမၻဝံ၊ ဝိရတၱစိတၱာ' ယတိေက ဘဝသၼႎ။ေတ ခီဏဗီဇာ အဝိ႐ူဠွိဆႏၵာ၊ နိဗၺႏၲိ ဓီရာ ယထာယံ ပဒီေပါ။ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ၊ ဧေတန သေစၥန သုဝတၳိ ေဟာတု။၁၉။ ယာနီဓ ဘူတာနိ သမာဂတာနိ၊ ဘုမၼာနိ ဝါ ယာနိ ဝ အႏၲလိေကၡ။တထာဂတံ ေဒဝမႏုႆပူဇိတံ၊ ဗုဒၶံ နမႆာမ သုဝတၳိ ေဟာတု။၂ဝ။ ယာနီဓ ဘူတာနိ သမာဂတာနိ၊ ဘုမၼာနိ ဝါ ယာနိ ဝ အႏၲလိေကၡ။တထာဂတံ ေဒဝမႏုႆပူဇိတံ၊ ဓမၼံ နမႆာမ သုဝတၳိ ေဟာတု။

၂၁။ ယာနီဓ ဘူတာနိ သမာဂတာနိ၊ ဘုမၼာနိ ဝါ ယာနိ ဝ အႏၲလိေကၡ။ တထာဂတံ ေဒဝမႏုႆပူဇိတံ၊ သံဃံ နမႆာမ သုဝတၳိ ေဟာတု။

ရတနသုတၱံ နိ႒ိတံ။

၁။ ဒီပကၤရာ ျမတ္စြာဘုရား ေျခေတာ္ရင္း၌ နိယတဗ်ာဒိတ္ကို ခံယူေတာ္ မူသည္မွစ၍ ဥစၥာ, သား, မယား တိုင္းကားျပည္ရြာစသည္တို႔ကို ပယ္ခြာစြန္႔လွဴ ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူလ်က္ ေရွးဘုရားတို႔ႏွင့္ အလားတူစြာ ၾကြလာေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဆယ္ပါးေသာပါရမီေတာ္။

မ်က္စိ, နား, ႏွာ, ေျခ, လက္ စေသာ ကိုယ္အဂၤါတို႔ကို ပယ္ခြာစြန္႔လွဴ ျဖည့္က်င့္ ေတာ္မူေသာ ဆယ္ပါးေသာ ဥပပါရမီေတာ္။

ကိုယ္အသက္ကို မငဲ့ကြက္ မညႇာတာ ပယ္ခြာစြန္႔လွဴ ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူေသာ ဆယ္ပါးေသာ ပရမတၳပါရမီေတာ္၊ ဤအမွ် သံုးဆယ္ေသာ ပါရမီေတာ္တို႔ကို လည္းေကာင္း။

ဥစၥာ, သား, မယား, ကိုယ္အဂၤါ, အသက္အားျဖင့္ ငါးပါးေသာ စြန္႔ျခင္းႀကီးတို႔ကို လည္းေကာင္း။အလံုးစံုေသာ သတၱေလာကႀကီး၏ အက်ဳိးစီးပြား အလို႔ငွာ က်င့္ေတာ္မူျခင္း၊ အမ်ဳိးသားတို႔၏ အက်ဳိးစီးပြား အလို႔ငွာ က်င့္ေတာ္မူျခင္း၊ ဘုရားျဖစ္ျခင္း အလို႔ငွာ က်င့္ေတာ္မူျခင္း၊ ဤသံုးပါးေသာ အက်င့္ျမတ္တို႔က္ို လည္းေကာင္း။

အဆံုးစြန္ေသာ ကိုယ္ေတာ္၏ အျဖစ္၌ အမိဝမ္းတြင္းဝယ္ ပဋိသေႏၶေနေတာ္ မူျခင္း၊ ဖြားျမင္ေတာ္မူျခင္း၊ ေတာထြက္ေတာ္မူျခင္း၊ဒုကၠရစရိယာက်င့္ေတာ္မူ ျခင္း၊ ေဗာဓိပလႅင္၌မာရ္ငါးပါးကို ေအာင္ေတာ္မူျခင္း၊ သဗၺညဳတဉာဏ္ကိုရေတာ္မူျခင္း၊ ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ကို ေဟာေတာ္မူျခင္းတို႔ကို လည္းေကာင္း။

မဂ္ေလးပါး ဖိုလ္ေလးပါး နိဗၺာန္အားျဖင့္ ေလာကုတၱရာ တရားကိုးပါးတို႔ကို လည္းေကာင္း။ဤအလံုးစံုေသာ ဘုရားဂုဏ္ေက်းဇူးေတာ္တို႔ကို ေအာက္ေမ့ဆင္ျခင္ၿပီးလွ်င္ ေဝသာလီျပည္ ျမိဳ႕႐ိုးသံုးထပ္တို႔၏ အၾကား၌ ညဥ့္သံုးယံပတ္လံုး ပရိတ္အရံ အတားကို ျပဳေတာ္မူေသာ အရွင္အာနႏၵာမေထရ္ကဲ့သို႔ သနားျခင္း က႐ုဏာ ရွိေသာစိတ္ကို ကိုယ္စီကိုယ္ငွ ထားၾကကုန္လ်က္-

၂-၃။ စၾကဝဠာ ကုေဋတစ္သိန္း၌ ေနထိုင္ၾကကုန္ေသာ နတ္အမ်ားတို႔သည္ ရတနသုတ္ ပရိတ္တရားေတာ္၏ တန္ခိုးအာဏာစက္ကို ႏွစ္သက္ၾကည္ျဖဴ ခံယူၾကေလကုန္၏။ ဤရတနသုတ္ ပရိတ္ေတာ္သည္သာလ်င္ ေဝသာလီျပည္၌ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္းေဘး အနာေရာဂါေဘး ဘီလူးေဘး ဤေဘးႀကီးသံုးပါး တို႔ကို လ်င္ျမန္စြာ ကြယ္ေပ်ာက္ ျငိမ္းေအးေစေတာ္မူ၏။အို- သူေတာ္ေကာင္း အေပါင္းတို႔ ထိုရတနသုတ္ ပရိတ္ေတာ္ကို ငါတို႔ရြတ္ဖတ္ ၾကကုန္စို႔။

၄။ ေျမ၌တည္ကုန္ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္၌တည္ကုန္ ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ဤအရပ္သို႔ အညီအညြတ္ လာၾကကုန္၏၊ အလံုးစံုသာလွ်င္ျဖစ္ေသာ နတ္တို႔သည္ ႏွစ္သက္ရႊင္ျပ ဝမ္းေျမာက္ၾကေစကုန္ သတည္း၊ ထိုမွတစ္ပါးလည္း (ငါဘုရား)ေဟာအပ္ေသာ ပရိတ္တရားေတာ္ကို ႐ိုေသစြာနာၾကေစကုန္ သတည္း။

၅။ နတ္မ်ားတို႔ ထို႔ေၾကာင့္သာလွ်င္ အသင္နတ္အားလံုးတို႔သည္ (ေဟာေတာ္မူ အပ္ေသာ ပရိတ္တရားေတာ္ကို စိတ္၌)သိုမွီးသိမ္းဆည္းၾကကုန္ေလာ့၊ လူ သတၱဝါအေပါင္း၌ ေမတၱာကိုျပဳၾကကုန္ေလာ့၊ အၾကင္သူတို႔သည္ ေန႔၌ လည္း ေကာင္း၊ ညဥ့္၌လည္းေကာင္း သင္တို႔အား ပူေဇာ္ပသျခင္းကို ျပဳၾကကုန္၏၊ ထို႔ေၾကာင့္သာလွ်င္ ထိုလူတို႔ကို မေမ့မေလွ်ာ့ ေစာင့္ေရွာက္ၾကကုန္ေလာ့။

၆။ ဤလူ႔ျပည္၌လည္းေကာင္း၊ နဂါး, ဂဠဳန္ျပည္တို႔၌ လည္းေကာင္း၊ နတ္ျပည္ တို႔၌လည္းေကာင္း ႏွစ္သက္ျခင္းကို ျဖစ္ေစတတ္ေသာ မြန္ျမတ္ေသာ အလံုးစံု ေသာ အၾကင္ ရတနာမ်ဳိးသည္ရွိ၏၊ ထိုရတနာမ်ဳိးတြင္ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္တူေသာ ရတနာမ်ဳိးသည္မရွိ၊ ဘုရားဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။

၇။ ကိေလသာကုန္ရာျဖစ္ေသာ ရာဂ၏ကင္းရာျဖစ္ေသာ ေသျခင္းကင္းေသာ ျမတ္ေသာအၾကင္နိဗၺာန္ကို တည္ၾကည္ေသာစိတ္ရွိေသာ သာကီႏြယ္ဖြား ျမတ္ဘုရားသည္ ရေတာ္မူ၏၊ ထို(နိဗၺာန္) တရားႏွင့္တူေသာ တစ္စံု တစ္ခုေသာ ရတနာမ်ဳိးသည္မရွိ၊ နိဗၺာန္တရားဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုး ျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။

၈။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အၾကင္(အရဟတၱမဂ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ)သမာဓိကို စင္ၾကယ္ ၏ဟု ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူ၏၊ အၾကင္ (အရဟတၱမဂ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ) သမာဓိကို မိမိ အျခားမဲ့၌ အက်ဳိးေပး၏ဟု (ဘုရားရွင္တို႔) ေဟာဆိုကုန္၏၊ (အရဟတၱမဂ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ) သမာဓိႏွင့္တူေသာ တရားမ်ဳိးသည္မရွိ တရားေတာ္ဟူေသာ ဤ ရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။

၉။ ေလးေယာက္အစံုျဖစ္ကုန္ေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္ရွစ္ေယာက္တို႔ကို သူေတာ္ေကာင္း တို႔သည္ ခ်ီးမြမ္းအပ္ကုန္ျပီ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္ျဖစ္ကုန္ေသာ ထိုပုဂၢိဳလ္ တို႔သည္ ျမတ္ေသာအလွဴကို ခံထိုက္ကုန္၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္တို႔၌ လွဴအပ္ေသာ အလွဴတို႔သည္ အက်ဳိးႀကီးကုန္၏၊ သံဃာဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔)ခ်မ္းသာပါေစသတည္း။

၁ဝ။ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားသာသနာ၌ အၾကင္(ရဟႏၲာ)ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ခိုင္ျမဲ စြာေသာစိတ္ျဖင့္ ေကာင္းစြာအားထုတ္ၾကကုန္၏၊ (ကိေလသာမွ)ထြက္ေျမာက္ ၾကကုန္၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ရထိုက္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္ကို ရၾကကုန္သည္ျဖစ္ ၍ ေသျခင္းကင္းေသာနိဗၺာန္ကို အာ႐ံုျပဳေသာအားျဖင့္ ရကုန္လ်က္ မပ်က္မစီး အရဟတၱ ဖလသမာပတ္ကို ခံစားကုန္၏၊ သံဃာဟူေသာ ဤရတနာသည္ လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။

၁၁။ ေျမ၌စိုက္ထူအပ္ေသာ တံခါးတိုင္သည္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာတို႔မွ လာေသာ ေလတို႔ေၾကာင့္ မတုန္လႈပ္သကဲ့သို႔ အရိယာသစၥာတို႔ကို ပညာျဖင့္သက္ဝင္၍ျမင္ ေသာ ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္ကို ထိုတံခါးတိုင္ႏွင့္တူ၏ဟု ငါဆို၏၊ သံဃာဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။

၁၂။ အၾကင္ (ေသာတာပန္) ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ နက္နဲေသာ ဉာဏ္ပညာရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရား ေကာင္းစြာ ေဟာၾကားအပ္ေသာ အရိယသစၥာတို႔ကို ထင္ရွား ေအာင္ျပဳကုန္၏၊ ထိုပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ျပင္းထန္စြာ ေမ့ေလ်ာ့ၾကေစကာမူ ရွစ္ၾကိမ္ ေျမာက္ဘဝကို မယူူကုန္၊ သံဃာဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္ ၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။

၁၃။ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္ကို ရသည္ႏွင့္ တစ္ျပိဳင္နက္သာ လွ်င္ သကၠာယဒိ႒ိ ဝိစိကိစၧာ သီလဗၺတပရာမာသ ဤတရားသံုးပါးတို႔ကို ပယ္စြန္႔ အပ္ကုန္၏၊ ကိေလသာစိုးစဥ္းမွ် ရွိေစကာမူ- ၁၄။ အပါယ္ေလးပါးတို႔မွလြတ္၏၊ (အနႏၲရိယကံငါးပါးႏွင့္ နိယတမိစၧာဒိ႒ိ ဟူ ေသာ) ေျခာက္ပါးေသာတရားတို႔ကို မျပဳေတာ့ျပီ၊ သံဃာဟူေသာ ဤရတနာ သည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾက ပါေစသတည္း။

၁၅။ ထို (ေသာတာပန္) ပုဂၢိဳလ္သည္ ကိုယ္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ႏႈတ္ျဖင့္လည္း ေကာင္း၊ စိတ္ျဖင့္လည္းေကာင္း မေကာင္းမႈကံကို ျပဳေစကာမူ ထိုမိမိျပဳေသာကံ ကို မဖံုးလႊမ္းေတာ့ျပီ၊ နိဗၺာန္ကို ျမင္ၿပီးေသာ (ေသာတာပန္) ပုဂၢိဳလ္၏ ဖံုးလႊမ္းျခင္းမျပဳေတာ့သည့္အျဖစ္ကို (ျမတ္စြာဘုရား)ေဟာအပ္၏၊ သံဃာဟူ ေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱဝါ တို႔ ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။

၁၆။ ေႏြဥတု၏အစျဖစ္ေသာ တန္ခူးလ၏ ပင္လံုးကြၽတ္ပြင့္ေသာ ေတာအုပ္သည္ က်က္သေရရွိ၍ တင့္တယ္သကဲ့သို႔ ထိုေတာအုပ္လွ်င္ ဥပမာရွိေသာ နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ေစတတ္ေသာ (ပရိယတၱိ) တရားေတာ္ျမတ္ကို (နိဗၺာန္) အက်ဳိးငွာ ေဟာေတာ္မူ၏၊ ဘုရားဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း။

၁၇။ ျမင့္ျမတ္သည္ျဖစ္၍ ျမင့္ျမတ္ေသာ နိဗၺာန္ကိုသိေတာ္မူေသာ ျမင့္ျမတ္ေသာ တရားကို ေပးတတ္ေသာ ျမင့္ျမတ္ေသာမဂ္ကို ေဆာင္တတ္ေသာ မိမိထက္ သာသူ မရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ျမင့္ျမတ္ေသာတရားေတာ္ကို ေဟာၾကား ေတာ္မူၿပီ၊ ဘုရားဟူေသာ ဤရတနာသည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာ စကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။

၁၈။ (အၾကင္ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္တို႔အား) ကံေဟာင္းကုန္ၿပီ ကံသစ္မရွိေတာ့ၿပီ၊ လာ လတၱံ႔ေသာဘဝ၌ တပ္မက္ျခင္း ကင္းေသာ စိတ္ရွိကုန္သည္ ပဋိသေႏၶမ်ဳိးေစ့ ကုန္ၿပီးသည္ျဖစ္၍ စည္ပင္ျပန္႔ပြားေသာ ဆႏၵမရွိကုန္၊ ဆီမီးသည္ၿငိမ္းသကဲ့သို႔ ပညာရွိေသာ ထိုရဟႏၲာတို႔သည္ ခႏၶာဇာတ္သိမ္းၿငိမ္းကုန္ၿပီ၊ သံဃာဟူေသာ ဤရတနာ သည္လည္း အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။

၁၉။ ေျမ၌တည္ကုန္ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္၌တည္ကုန္ ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ဤအရပ္သို႔ အညီအညြတ္လာကုန္၏ ထိုငါတို႔သည္ လာျခင္းေကာင္းေတာ္မူေသာ နတ္လူတို႔ပူေဇာ္အပ္ေသာ ျမတ္စြာ ဘုရားကို ရွိခိုးပါကုန္၏၊ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။

၂ဝ။ ေျမ၌တည္ကုန္ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္၌တည္ကုန္ ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ဤအရပ္သို႔ အညီအညြတ္လာကုန္၏ ထိုငါတို႔သည္ ကိေလသာတို႔ကို ဖ်က္ဆီးေသာအားျဖင့္ျဖစ္ေသာ နတ္လူတို႔ ပူေဇာ္အပ္ေသာ တရားေတာ္ကို ရွိခိုးပါကုန္၏၊ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။

၂၁။ ေျမ၌တည္ကုန္ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္၌တည္ကုန္ ေသာ နတ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ဤအရပ္သို႔ အညီအညြတ္လာကုန္၏ ထိုငါတို႔သည္ မခြၽတ္မယြင္း က်င့္ျခင္းရွိေတာ္မူေသာ နတ္လူတို႔ ပူေဇာ္အပ္ေသာ သံဃာေတာ္ကို ရွိခိုးပါကုန္၏၊ (သတၱဝါတို႔) ခ်မ္းသာၾကပါေစ သတည္း။